naar huis

Zaterdag 26 september 2020. Gisteren was het bijna heel de dag droog, maar koud, er waaide een gure wind. Bij een hele grote kampeerwinkel hebben we 2 tl-buizen gekocht ter vervanging van de oude in de camper. Naar deze tl-buisjes is weinig vraag, de modernere campers hebben ws. andere lichtbronnen. De Tl-buizen waren tot onze verassing voor de helft van de aangegeven prijs. Een meevaller. De Tl-buis in het woongedeelte hebben we gelijk vervangen, het Tl-buisje in de toiletruimte moet wachten tot thuis, we kunnen het kapje niet loskrijgen. In de stad waren de terrasjes bijna leeg, het was te koud.

Er wordt voor de komende dagen veel regen en lage temperaturen voorspeld in een groot deel van Europa. We hebben nog even gedacht over doorrijden naar Frankrijk, maar ook daar wordt veel slecht weer voorspeld en veel campings zijn al gesloten.

Vandaag zijn we naar huis gekomen. Onderweg hebben we geen regen gehad en af en toe scheen zelfs even de zon. Mooie herfstkleuren waren te zien in het Belgische landschap.

Trier

Donderdag 24 september:

Gisteren zijn we al voeg naar Trier gereden. Trier heeft een stadscamping op ong. 2 km afstand van het centrum. Ze hadden gelukkig een staanplaats voor ons, maar waren wel erg vol. Ze hebben erg strakke regels: Je moet volgens aanwijzing op de aangewezen plek gaan staan, wij hadden dat niet helemaal goed begrepen en moesten na een uur opbreken en andersom gaan staan. Een ander moest meer naar voren gaan staan. Beetje vervelend. Sanitair kan gebruikt worden als de deur geopend is met een chip. Om het andere douchehokje of toilet is niet toegankelijk ivm corona. Elektra en douchen moet apart betaald worden, de camping wordt zo wel wat duur voor de tijd van het jaar.

Na de lunch per fiets naar het centrum; Trier is niet zo groot en ze hebben een klein historisch centrum met heel wat mooie oude gebouwen, de bekendste is wel de Porta Nigra: de oudst bewaard gebleven Romeinse stadspoort(170 jr.na Chr).

We bezochten de Dom en tot onze verassing is de Lieve Vrouwe basiliek vastgebouwd aan de dom. Samen met een binnentuin is het een groot indrukwekkend complex. In de Dom staat een opvallende ovale doopvont van marmer.

Er staan meerdere oude kerken in Trier, meestal toch wel sober ingericht in vergelijking met kerken in de landen rond de Middellandse zee. Bij het Paleis staat ook een kerk, die doet meer denken aan een oude fabriekshal.

Door heel de stad staan diverse standbeelden, sommige erg kitcherig.

Gistermiddag viel er opeens een fikse bui, daarna scheen de zon weer.

Vannacht is er een bui gevallen, vanmorgen was het zonnig maar fris. Een tl-buis in de camper is toe aan vervanging, Hornbach zou de juiste vervanging hebben en omdat Hornbach enkele honderden meters van de camping vandaan ligt zijn we daar vanmorgen even heen gelopen, helaas hadden ze de gezochte tl-buis niet. Vanmiddag gaan winkelen in de binnenstad. De oogst bestond uit een paar shirts en schoenen voor Thieu.

Het was gezellig druk in de stad waar de meeste mensen zich goed houden aan de corona-maatregelen, mondkapjes in elk gebouw of winkel en 1,5 a 2 meter afstand houden. Op 2 plekken in de stad stond een piano waarop pianisten af en toe speelden voor het passerende publiek.

Eifel- en Moezelgebied

Vrijdag 18 september 2020.Vanmorgen was het op de camperplaats al vroeg een komen en gaan van campers. Je mag 24 uur blijven staan vanaf het moment dat je hebt ingecheckt/betaald, dat betekent dat er elk uur van de dag plaatsen kunnen vrijkomen. Het was duidelik vrijdag en de weekenddrukte begon dus al vroeg.

Wij waren aan het inpakken toen er een camper naast ons kwam staan op onze plek. Toen de inzittenden ons verbaasde gezicht zagen voelden ze wel nattigheid. Ze dachten de mazzel te hebben om met vrienden 2 plekken naast elkaar te hebben gevonden, niet in de gaten hebbende dat de plekken best groot zijn en zij aangeschoven waren op onze plek. Uiteindelijk kwam het goed omdat wij toch wilden vertrekken. Toen wij uitcheckten kwam er alweer een nieuwe liefhebber voor onze plek. Je kunt echter maar met 1 camper tegelijk op 1 plek staan. Er is duidelijke cameracontrole op kenteken om fraude(niet betalen) tegen te gaan.

We zijn op ons gemak door de kleinere wegen en dorpen naar een camping in Oberweis gereden, een hele grote camping gelegen in het Prümtal. Onderweg hebben we eerst bij een supermarkt boodschappen gedaan.

Het aanmelden op de camping was een heel gedoe. Je moet o.a. een formulier invullen dat je geen (corona)klachten hebt, dat je komt melden als je klachten krijgt etc. Er wordt ook gevraagd of je thuisadres in een “risicogebied” ligt. Als dat zo is moet je een gezondheidsverklaring na een negatieve test kunnen overleggen, zelf wisten ze niet wat te doen als je al weken geleden van je “risico” thuisadres vertrokken was. Nadat alle formaliteiten afgehandeld waren kwam een medewerker snel de elektra aansluiten op de ons toegewezen plek. De camping is erg vol. Midden op de camping ligt het gemeentelijk voetbalveld en daar werd vanavond door een paar teams getraind.

We zijn vanmiddag via een pad langs het riviertje naar een naburig dorpje gefietst. Daar was het kerkje open en oefende het jeugdkoor. Alle kinderen van het koor op grote afstand van elkaar verspreid door de kerk.

Er stond op een hoek ook een monument (man die met een hamer op een kei slaat) als aandenken aan de naoorlogse tijd toen heel veel mannen uit het dorpje verplicht keien moesten kapotslaan om zo kiezelsteentjes te krijgen voor de aanleg van nieuwe wegen en straten. Ze verdienden daarmee 80 pfennig per uur.

zaterdag 19 september 2020. Weer een zonnige dag, we hebben een paar km gefietst en een blik geworpen in het dorpskerkje van Oberweis. De omliggende dorpen zijn zo klein dat er zelfs geen kerk is.

Vanmorgen kwam de camping aanspreekman vragen of we alvast wilden afrekenen omdat het morgen anders te druk ging worden; er raken ong. 100 kampeerplaatsen leeg.

Bij het afrekenen werd het elektraverbruik van voorgaande nacht ook berekend voor de volgende nacht , in ons geval betekent dat geen extra kosten.

Wat gelezen en geluierd. Diner in het aan de camping liggend restaurant. Helaas konden we pas om 20.00 terecht. Overheerlijk gegeten, niet echt goedkoop.

Eenmaal terug in de camper mist Thieu een hoorapparaatje; waarschijnlijk verdwenen bij het afdoen van het mondmasker. Een zoektocht bij het restaurant en de toiletten levert niks op. Er is ook niks gevonden in het restaurant.

Zondag 20 september 2020.Vertrek van de camping en het inleveren van de toegangskaartjes bij de receptie ging razendsnel, blijkbaar had iedereen die vandaag ging vertrekken al afgerekend. We hadden een camperplek in Traben-Trarbach op het oog om heen te gaan, maar toen we daar aankwamen stond die helemaal vol, de staanplaatsen waren erg klein dus iedereen stond dicht op elkaar. We vonden het niet eens vervelend dat die camperplek vol stond; We wilden er absoluut niet staan. We zijn doorgereden naar Enkirch, een heel erg groot grasveld met 200 plekken aan de Moezel. We vonden er onmiddellijk een plek, plekken zijn niet afgebakend, dus de ruimte die je inneemt is je plek. Het was er wel heel erg druk, veel meer dan 200 campers, maar er waren nog 2 langerekte velden langs de moezel in gebruik. Na de lunch zijn we per fiets naar Traben-Trarbach gegaan via het fietspad langs de Moezel. Traben ligt aan de ene kant van de Moezel, Trarbach aan de andere kant. Er staan een paar leuke oude gebouwen en er zijn een paar leuke smalle straatjes. Er vertrekken rondvaartboten, door Corona alleen passagiers op het open bovendek.

Het was er heel erg druk, alsof het midden in het hoogseizoen is. We hebben wat rondgeslenterd en op een terrasje een glas wijn gedronken. De tafeltjes stonden ver uit elkaar en de obers droegen een mondmasker, verder geen maatregelen.

Op de terugweg nog even door Enkirch gefietst, dit dorpje heeft ook een paar mooie oude huizen en straatjes.

Tegen alle hellingen groeien hier druiven, alleen maar druiven, overal druiven.

Terug bij de camper nog even buiten gezeten, maar de zon verdween achter de heuvels en toen koelde het snel af.

Maandag 21 september 2020.Hoewel er overdag best veel voertuigen bewegen op de camperplaats, was het na 22.00 muisstil.

Je kunt bij het toeristenbureau naast de camperplaats in Enkirch douchen, dat dus vanmorgen gedaan. Een schoon toiletgebouw en een heerlijk warme douche.

Na het ontbijt naar de Aldi in Traben-Trarbach gereden om boodschappen en daarna onze weg vervolgd naar de volgende bestemming. We passeerden Landal park Mont Royal; het park ligt heel mooi op een heuvel. We reden door heuvelachtig gebied met soms best steile klimmen en afdalingen. De bomen beginnen herfstkleuren te krijgen, dat levert soms hele mooie plaatjes op.

Er cirkelen hier regelmatig roofvogels boven de velden.

Kl?sserath was ons doel en ruim voor de middag arriveerden we op de camperplaats. Er zijn ruime plekken, evt met elektra en er was plaats genoeg. Er staan hier erg veel grote campers(formaat bus) die vaak niet op een camping passen. Ze hebben hier alle ruimte.

Na de lunch zijn we in westelijke richting langs de moezel gefietst door dorpjes, langs haventjes en tussen de druiven. Op sommige plaatsen is men begonnen met het oogsten van de druiven, op sommige velden is de oogst al klaar. We zagen een veld waarop zeker 10 personen liepen te plukken. Ze hadden elk een plastic mand op de rug voor de trossen. In elk dorpje ligt wel een camping. Het water in de Moezel kent op dit moment weinig stroming, bij een dam zaten veel watervogels op de stenen in het water.

Bij Mehring zijn we de Moezel overgestoken, daar lag ook een aardige Bierstube met restaurant en een groot terras langs het water. Het was er druk met fietsers die aan een drankje en/of eten toe waren. Ook wij hebben daar een drankje genomen en zijn toen via de de Mosel Radweg(moezel fietspad) terug gegaan naar de camper. Bubbles was meegereisd in een fietstas. Tegen de avond kwam een mevrouw het stageld ophalen, elektra hebben we via een automaat die werkt op euromunten.

Dinsdag 22 september 2020. Het was heel stil vannacht, al vroeg vertrokken er voertuigen van de camperplaats. Tegen de middag zijn we naar via de Moselradweg naar Trittenheim gefietst; een mooie route door de wijnvelden, een paar dorpjes en langs de Moesel. Het was behoorlijk druk met fietsers. In de Moezel zwom een koppel zwanen met halfwas jongen. Er liggen in de dorpjes meerdere wijnhuizen en restaurantjes met terrassen. Helaas was voor een aantal het seizoen al voorbij en sommigen hadden maandag en dinsdag rustdag. Lunchen in Trittenheim lukte niet want het restaurant bij de brug serveerde alleen warme maaltijden, het terras zat vol en er was maar 1 serveerster, alleen al het verkrijgen van een kop Koffie kostte veel tijd. We vonden een terras met zicht op de Moezel waar men ook snacks serveerde, helaas niet op dinsda, “Ruhetag”. We hebben toen een (vers)belegd broodje gekocht bij het plaatselijke tankstation. Trittenheim is een leuk plaatsje, maar erg rustig nu. We zijn terug gefietst en gestopt bij een ander restaurant met terras in Leiwen, daar stonden erg veel fietsen en de dame van de Biergarten zei dat we mochten gaan zitten als we een plek konden vinden, maar dat we heel lang zouden moeten wachten op bediening. We hebben toen zittend op een bankje het eerder gekochte broodje opgegeten. In heel Leiwen verder geen eten of drinken te krijgen. Bij het uitrijden van Leiwen vonden we nog een terrasje, er zaten ook daar veel fietsers, maar we vonden een plekje om te zitten. Ook hier maar een enkel personeelslid en de bediening verliep erg traag.

Terug bij de camper was de camperplaats weer aardig vol gelopen. Op de bergwand aan de overkant van de Moezel waren paragliders bezig. Een aantal zweefden al in de lucht. Ze leken relatief makkelijk op te stijgen. Op zeker moment zagen we meer dan 15 “vliegende matrassen”, sommigen vlogen heel hoog. Enkele paragliders landden op het veld tussen camping en camperplaats.

Er hippen hier heel veel witte kwikstaartjes met hun jongen rond de campers. Er is blijkbaar veel voedsel te vinden op het verdroogde gras.

Het was ook vandaag erg warm, maar na zonsondergang koelde het snel af.

Welkom bij ons najaar 2020 reisverslag!

Welkom bij ons reisverslag! Leuk dat je met ons meereist!

Dinsdag 15 september 2020.

De woonkamer renovatie is inmiddels klaar. De camper heeft wat onderhoud gehad, o.a een nieuw ventilatie rooster voor de koelkast en vervanging van een lekke leiding van de stuurbekrachtiging. Die leiding kon niet kant en klaar besteld worden, dus is gemaakt door een bedrijf in de buurt. Nu weer een geldige APK tot aug. 2021. Ons bed kan inmiddels ook weer omlaag en omhoog.

We zijn vanmorgen eerst in Grathem gestopt om te lunchen bij een jarige. Vervolgens verder gereden , via Luik en Eupen, naar een camping in de buurt van Monschau.

Onderweg erg veel vakantieverkeer, caravans en campers, op de wegen.

Het gebied tussen Eupen en Monschau bestaat grotendeels uit Dennenbossen, niet echt een spectaculair landschap. Omdat we via verschillende bronnen hoorden dat het in heel Nederland en het Duitse Eifel- en Moezelgebied erg druk is heb ik maandag een plekje op een camping gereserveerd. De camping is inderdaad goed gevuld met veel Nederlanders, Duitsers en een enkele Belg. Er zijn maar enkele vrije plekken. Mondmasker verplicht in elk gebouw, dus ook het sanitair. Afstand is hier 2 meter, soms 1,5 tot 2 meter.

Woensdag 16 september 2020.

Het was warm vannacht, we hebben daardoor niet zo goed geslapen. Vanmorgen begon de dag wat bewolkt. We zijn met de fiets naar Monschau gegaan, ong. 4 km bergaf dus dat ging prima. Er loopt iets wat op een fietspad lijkt langs de hoofdweg. We hebben de fietsen ergens weggezet naast een parkeergarage, wel vastgezet aan rekken bestemd voor geparkeerde fietsen.

Monschau ligt in een dal aan de rivier de Roer. Vakwerkhuizen en oude gebouwen, een paar pleintjes met terrassen, een mosterdmolen, een museum, zandsculpturen en veel winkeltjes met toeristenspul. We zagen ook een burcht op een heuvel liggen, geen idee hoe daar te komen en of bezoek mogelijk is, er was nergens info over te vinden.

Wat eten of drinken krijgen op een terras wilde niet lukken; terras gewoon gesloten of te druk, je moest wachten tot je een plek toegewezen kreeg, er stonden dus bij meerdere terrassen files. Uiteindelijk hebben we bij een bakker een puddingbroodje en een fles water gekocht.

In de middag werd het drukker, er arriveerde een toeristentreintje met Nederlandse ouderen in het centrum. Op de terugweg naar onze fiets kwamen we terecht op een klein terras waar het de serveerster duidelijk teveel werd. Ze moest als gasten weggingen de tafel en stoelen schoonmaken alvorens er nieuwe gasten mochten zitten. Mondmaskers ook verplicht op alle terrassen tot je op je plaats zit.

We hebben wat gedronken en gezellig gekletst met een Amerikaan die al vele jaren in Duitsland woont. Hij vindt Europa een betere plek om te wonen. Hij werkt als legerhistoricus voor het Amerikaanse leger.

Later op de middag via de Vennbahn radweg teruggefietst. De Vennbahn is een vele kilometrs lang fietspad over een voormalige spoorweg. Er zitten geen gekke hoogteverschillen in en je kunt op meerdere plaatsen starten. We verlieten de Vennbahn enkele kilometers ten noorden van de camping.

Op de camping waren Engelsen hun caravan klaar aan het maken om morgen terug te keren naar het VK. Ze hebben sinds maart vastgezeten in Italie, nu moeten ze morgen de boot in Calais halen zonder onderweg te stoppen. Ze mogen in Belgie en Frankrijk niet de auto uit anders moeten ze in het VK in quarantaine.

Morgen gaan we naar Schalkenmehren in de buurt van Daun, hopelijk vinden we een overnachtingsplek.

Donderdag 17 september 2020.

Onze Nederlandse buren zijn vroeg vertrokken, zij zijn op weg naar huis. De camping verwacht vanavond weer vol te zijn, ze hadden veel nieuwe reserveringen.

We hebben landschappelijk leuke kleinere wegen gereden naar de “Maaren” o.a door het Kylldal. De Maaren zijn meren in de vulkaaneifel, echter maar een meer vult inderdaad een krater.

Onderweg hebben we geluncht bij een restaurant naast een burcht en gelegen op een heuvel, tosti Hawaii, lang gelden dat we die gegeten hadden. Het uitzicht vanaf het terras was geweldig.

De corona regelgeving is ook in Duitsland niet eenduidig. Handen wassen en ontsmetten is overal wel, maar het dragen van mondmaskers is overal anders. Vandaag hoefden we op het terras ook bij rondlopen geen mondmasker op.

We hebben onderweg enkele meren in het heuvellandschap gezien. We overnachten op een heel mooie camperplaats bij een voormalig treinstation en aan de Maare-Mosel Radweg. Dat fietspad loopt van de Maaren in de vulkaan-eifel tot de Moezel. We hebben vandaag een stukje van dit fietspad gefietst.

In het dorpje bezochten we een zeer sober ingericht kerkje. Er was wel een vitrine met een beeld van Maria met de gekruisigde Jezus in haar armen en ze had 11 dolken in haar ribbenkast steken. Een heel bijzonder zicht.

De camperplaats heeft alles wat je nodig kunt hebben; douche, toilet, elektra, broodjes service. Je kunt ook een zak aardappelen kopen, bedrag achterlaten in het kastje met de zakjes met aardappels. De plaatsen zijn heel ruim en je hebt een mooi uitzicht. De camperplek ligt hoog en daardoor waaide er vandaag een koude wind. Overdag was het lekker zonnig, maar vanavond om half negen was het 11 graden, tijd voor onze verwarming.

De plek ligt ook dicht bij het dorpje en daar zijn diverse restaurants. We zijn in een van de restaurants gaan eten, het was er erg druk, maar we hadden gereserveerd. De keuken kon de hoeveelheid eters duidelijk niet aan, we hebben bijna 1,5 uur gewacht op ons eten. Het smaakte wel heerlijk.

Voor het eerst hebben we nu in Duitsland goed internet, tot nu was meer dan een mailtje of appje met de telefoon niet mogelijk en vaak was er helemaal niets mogelijk. De camping in Monschau had wifi bij de receptie. Geen idee of die werkte.